Czy koty potrafią pływać

Możesz być zdziwiony, ale prawda jest taka, że koty potrafią pływać! Chociaż większość kotów nie przepada za wodą, w rzeczywistości są niezmiernie zdolne do pływania. Ale skąd się to bierze? Dlaczego większość kotów nie lubi pływać mimo tej umiejętności?

Większość kotów domowych nie ma doświadczenia z pływaniem, dlatego mogą odczuwać strach lub niepokój wobec wody. Może to wynikać z niewystarczającej socjalizacji w pierwszych tygodniach życia, która jest kluczowa dla aklimatyzacji do różnych sytuacji i środowiska.

Niesamowite, prawda? Koty naprawdę potrafią pływać, a nawet zanurzyć się pod wodę na krótki czas! Mimo to, zazwyczaj wolą trzymać się z dala od mokrych miejsc. Ciekawostką jest, że istnieją rasy kotów, które wyjątkowo lubią zanurzyć się w wodzie. Na przykład Maine Coon, bengalskie czy koty tureckiej rasy Van, z ogromną przyjemnością oddają się mokrym zabawom.

Maine Coon

Te koty są znane z ich gigantycznej wielkości i pięknego, gęstego futra. Są jedną z nielicznych ras, które nie boją się wody.

Koty Maine Coon są wyjątkowo przyjazne, co zapewniło im miano “łagodnych olbrzymów”. Doskonale adaptują się do życia z innymi domowymi zwierzętami i są uznawane za rasę uwielbiającą dzieci.
Jako utalentowani łowcy wykazują się nadzwyczajną inteligencją, są figlarne i niezwykle zręczne w używaniu łap – wielu z nich umie otwierać drzwi lub odkręcać kran. Niektóre preferują podnoszenie pokarmu do pyska za pomocą łap zamiast jedzenia bezpośrednio z miski. Mówi się również, że cieszą się i potrafią przynosić przedmioty na zawołanie.

Kot bengalski

Te piękne koty z dzikim wizerunkiem są nie tylko niesamowite do podziwiania, ale także uwielbiają wodę i są bardzo dobrymi pływakami.

Choć z wyglądu mogą przypominać dzikie koty, to cenią sobie towarzystwo domowników. Są żywiołowe i ciekawe świata, a ich pochodzenie od leoparda sprawia, że potrzebują dużo ruchu i zajęć, choć nie wykazują agresji. Charakteryzują się umiejętnością wykonywania wysokich skoków i pasją do zabawy. Zazwyczaj nie lubią być noszone na rękach, ale jeśli pragną bliskości, same szukają kontaktu, przywiązując się mocno do właściciela.

Koty bengalskie wyróżniają się zdolnością komunikacji z człowiekiem, potrafiąc wydawać różnorodne dźwięki, nie ograniczając się tylko do miauczenia. Mimo to, na co dzień są raczej spokojne i dobrze wychowane. Rasa ta jest wynikiem krzyżowania kota domowego z dzikim kotem bengalskim, stworzona przez człowieka. Bengale wykazują nietypową miłość do wody i nie boją się jej.

Te średniej wielkości koty, o wysokości w kłębie do 40 cm i wadze do 3,5–5 kg dla samic oraz 8–10 kg dla samców, mogą mieć cętkowane lub pręgowane umaszczenie w kolorach brązowym, szarym lub nawet śnieżnym. Ich sierść jest niezwykle miękka i jedwabista w dotyku.

Turecki Van

Te koty są znane jako “pływające koty”. Są niezwykle unikalne, gdyż nie tylko lubią pływać, ale nawet zanurzają się pod wodę!
Turecki van to kot o średnich rozmiarach, lecz majestatycznej sylwetce, charakteryzujący się klinowatym kształtem głowy i półdługim, cudownym futrem.

Wysokość tej rasy oscyluje między 35 a 40 cm. Ich piękne futro przechodzi transformację w zależności od pory roku: w okresie letnim jest delikatne jak jedwab i nie powstaje tu podszerstek, zaś zima przemienia je w gęste, czy wręcz puszyste okrycie. 

Sierść tureckiego vana jest naprawdę wyjątkowa. Przeciwnie do wielu innych ras, pokrywa ciała tureckiego vana składa się nie z jednego czy dwóch, ale trzech rodzajów sierści. Bardzo dobrze przystosowana do ekstremalnych warunków klimatycznych, w zimie jest ona gęsta i ciepła, zaś w lecie staje się cienka jak piórko, przypominając swoją strukturą delikatny kaszmir czy futerko królika. Jest to bez wątpienia dobrze przemyślana adaptacja do surowych warunków pogodowych w rodzimym kraju kotów tej rasy - Turcji.

Podsumowanie

Choć większość kotów wydaje się unikać wody ze względu na instynktowne preferencje i budowę futra, istnieją wyjątki. Niektóre rasy, jak turecki van, są znane z miłości do wody i pływania, co wynika zarówno z ich dziedzictwa genetycznego, jak i środowiskowego przystosowania.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli kot zostanie odpowiednio przyzwyczajony do wody od młodego wieku i ma pozytywne doświadczenia związane z kąpielą lub pływaniem, może wykazywać większe zainteresowanie i nawet przyjemność z przebywania w wodzie.

Ważne jest, aby każde wprowadzanie kota do wody odbywało się w sposób łagodny i kontrolowany, aby zapewnić bezpieczne i pozytywne doświadczenie. Nieważne czy to pływanie czy wspinanie po drzewach – dobra mokra karma dla kota to podstawa wszystkich aktywności.